Spel til fløyta går!

Dette er ei melding til alle knøttar som framleis bur i Bergen, og som framleis klør i leggskinna etter å slå den perfekte stikkar mellom stoppar og sideback til ein offsideplassert, helsparkande Stautland.

I dag kunne meteorologen fortelja sjåarane at årets fyrste haustdag har landa på Flesland. Vel var årets siste sumardag mykje meir haustleg enn årets fyrste haustdag, men det får me skulda på eit skakkjørt klima.

Uansett er det på høg tid å komma igong med balltrilling og "garderobeprat". Finn fram tigerbalsam og umbro-genser,for no er kvardagen over oss.

Eg spør:

Kven er med oss?
Kan Stautland ringa sine kontaktar i "den andre gjengen" og høyra om det framleis er same tid og stad som gjeld?

Erlend

Rock & roll er daud! Korleis er det med skruknøttene?

Hei brør!

Eg har ein liten brannfakkel av eit spørsmål eg vil slengja ut i det tørre krøllgraset på Landås. Spørsmålet er: Er knøtteballen pungtert?

Grunnen til at dette spørsmålet kjem er at eg ikkje lenger ser mykje livsteikn i den gamle knøtteskrotten. Bloggen er dårleg besøkt, og endå færre lar seg freista til å skrable ned nokre frasar. Det har vore stor utbyting i stallen, og eg er redd nytt mannskap har mingla så mykje med oppdrettslaksen i Åsane at dei har fått løgne trekk over snuten. Av orginale knøttar kan ein berre telja nok til ei forsvarsrekkje.

Dette er ikkje skrive utav kritisk ande, men snarare for å rista litt liv i ei gamal kjempe (før han eventuelt får ein skruknott inngravert i gravsteinen sin).

Ser fram til nye reunions med den første og siste avgongsklassen av FFS universitas.

Erlend

Fussball

Der ist fussballgetrening aus Landås zu tag aus 19.00. Bist du gekommen? Ja, klar?

Ich wonen aus Landås geseen er!

Liebe Erlend!

Ny lokalitet

I morgon (27.4.) er fotballtreninga flytta til Landås. Det blir altså ikkje fotball i Åsane, men på Landås. Det var altså Landås. L to the A to the N to the D to Å to the S, som dei seie på fjernsynet.

Banen ligg i nærleiken av lærarhøgskulen og er av typen gamaldags kunstgras. Me byrjar, som vanleg, klokka 1900.

Då vinden tok ballen

6.4.10

Dette vart ei treningsøkt som først og fremst vil bli huska for dei vasnklege speleforhalda. Vinden var ikkje longt ifrå liten storm i kasta, og grusen i Åsane minna mest om ein ørken då sandføyken piska om øyrene på oss. Men ein knøtt lar seg ikkje affisera så lett, og ein kunne ikkje høyra nokon som klaga. Ballen vart sparka igong, og innsatsen var god.

Me var så heldige at me fekk samla eit heilt knøttelag på beina, og utfordra Åsane-gjengen. Utan å skryta, så kan me slå fast at me hadde eit godt tak om dei. Dei første 20 minutta var me faktsik gaske gode, men så kom longpassingane. 30-metringar i stiv kuling viste seg fort å vera ein dårleg taktikk, og resultatet vart ein midtperiode med tullefotball, før me samla oss litt heilt mot slutten.

Økta vart noko amputert, då fem jenter trengte ein halv bane til skottrening. Eit lite skot for baugen, og skipet gjekk under som ein stein.

Det var likevel gøy så lenge det varte, og glimt av fin fotball var å sjå.

Dei frammøtte var; Vegar, Lars Gunnar, Øystein, Andreas, Nils Eiving og Erlend.

Neste veka håpar me Arne gjer comeback.

Erlend

Vår!! 06.04

10 grader og opplett er oppløftene en tirsdag!
Stiller du i Åsane klokken 19? Det gjør eg.
På høy tid å løpe av seg påskemarsipanen..
Kom komm kom å bli med..

Andy

Referat

23.04.10

Årets første treningsøkt for knøttene vart gjennomført med større entusiasme enn teknisk brillianse og fysisk uthald. Det var rustne kroppar som jogga lett utpå det kunstige dekket i Åsane, men eit trent auga kunne likevel få glimt av fine ting som gir ein spådom om at 2010 kan bli ein god sesong.

Dagens beste knøtt var Vegar, som med nytrimma lekte seg med høgrebacken til mørkt lag. Rykket var på plass, og eg undrast om ikkje han har brukt vinterhalvåret på å øva inn nokre nye fintar heima i gongen sin. Honør skal han likevel ha (dog kan ein spør seg om han har lagt inn formtoppen litt for tidleg).

Det var gledeleg å sjå at oppmøtet frå knøttane var godt. Sjølv om me mangla eit par mann, var det ein fin gjeng som mønstra. Dei frammøtte var: Vegar, Andreas, Lars Gunnar, Øystein, Bjørnar og Erlend. Dei får ein fisk i noto (som ein brukte få på sundagsskulen for frammøte).

Eg gler med alt til neste økt, med forventing om at nivået stig endå eit hakk.

Erlend

SESONGSTART 2010

DÅ VAR SESONGEN IGONG! STRAM LISSENE OG BLI MED TIL ÅSANE KLOKKA 20.00 I MORGON (TIRSDAG 23.03.).

DETTE BLIR STAS:)

Innkalling

Slik ser mjølkesyra ut. Han er din ven:)

No er det på tide å blåse liv i gamle knøtteskrotter! Eg vil ikkje venta lenger.

Det har vore den lengste vinteren ein kan minnast, og det vil vera naivt å tru at det ikkje har gått ut over O2-opptak og finmotorikk.

I rein endorfinabstinens tok eg på meg joggedressen i går. Ned trappa og den første kilometeren mot Kalfare følte eg meg pigg. Ned Kalfare og mot PAP-byggningen kjente eg at alt ikkje var som det burde. På strekningen frå PAP til Nygårdsbrua kjente eg at dette blei langt. Då eg passerte Brannstasjonen hadde eg mest lust til å gi meg. Tilbake i Skivebakken hadde eg nok med komme meg opp trappene utan å sjå ut som ein fyllik. I dag går eg rundt med to hesjastaurar til bein.

Men no er eg igong! Er du?

Neste tirsdag blir det trening. Uansett! Bli med!

Erlend

Til motivasjon

Så snøar det endå meir.

Millionar på millionar av små kamikazepilotar styrtar mot bakken, tilsynelatande formasjonslaust. Nokre krasjar inn i kvarandre og veks seg større og sterkare, og til slutt knyttar dei alle venskapsband og vert uovervinnelege. Som ein endelaus straum av manna frå himmelen, dalar dei ned.

Ein stakkars som lyt gå tre kilometer til og frå jobb kvar dag, har mykje å stri med. Trugar eig han ikkje heller.

Isroser kryp oppetter vindauga og frostreven tek bolig i veggar av betong. "No tek me dobbelt for kilowattet". Glisar ein direktør, mens han gnir tommeltotten mot peikefingeren og langemann. Når det klingar i ein kasse vert det berre ekkoet att i andre.

Eg for min del kikkar i alle skap, for å sjå om det er ein skog der inne. Kanskje kan eg finna heksa og ta knekken på ho. Med litt hjelp ifrå den store løva kan eg kanskje få slutt på den evige kvite ørkenen som har lagt seg over fotballbanane.

Men brått spirar det opp ein liten blome, og det byrjar dryppa frå igjenfrosne takrenner. Lydan av ein bekk som sildrar blir som ein vakker komposisjon i øyrene på ein knøtt. Han har kjempa seg gjennom dagar, veker, ja månadar med frost, snø og svartmørkje. Det høyres ut som ein fjern draum, men våren er på veg.

Hald motet oppe, karar! Det ordnar seg for snille gutar!

Varm klem frå Erlend!

Sesongoppstar?

Det ligg framleis eit stabeist av eit kvitt teppe over landet vårt. Det ser ikkje ut til å villa sleppa taket. Dette til stor frustrasjon for spelekåte knøttar.

Eg sleng ut nokre spørsmål?
- Har brøytemannskapet gjort jobben sin i Åsane, og er i så fall tirsdagsfotballen i gong?
- Om ikkje; finnest det andre moglegheitar for å få sparka litt ball?
- Til slutt; kor mange er me som klør i undikken etter balltrill?

Få fingrane ut av dei hålo dåke eventuelt skulle ha putta dei inn i! No må me få opp aktivitetsnivået på bloggen vår!

Dykkar Erlend:)

referat frå reunion

Som ein tater eller ein fant på landevegen, så kom og forsvant helga. Brått var det sundag og siddisane vendte snyteskafta sine mot breiddegradar lengre ned på globusen. Moroa var over for denne gong, men minnene har gøymt ein plass der inne blant sydenferiar, konfirmasjonar, fisketurar og andre minneverdige hendingar. Me arkiverar helga i mappa som heiter skruknøttene og kallar fila for reunion-2010. For dei som ikkje veit kva denne fila skal innehalda, så kjem det litt om det no.

Helga startar, som alle veit, med fredag. På programmet stod det høgskulerevy. Oppmøtet var longt frå imponerande, men alle fråverande har levert meldebok med underskrift, så det skulle vera greit. Dei knøttane som deltok på fredagen var Andreas og Erlend. Dei hadde fått flotte plassar i amfiet, og lo seg både skrokkete og forderva av alle dei gode sjetsane. Kaffi og kake i pausen, fekk dei også.

På laurdagen begynte programmet klokka 14.00. med fotball i gymsalen ved Krohnengen skule. Oppmøte var longt betre enn gårsdagens. Sverre, Anders, Arne, Arild, Andreas og Erlend hadde alle funne vegen mellom snøfonner, klinkeis og bar veg. I tillegg dukka det opp ein anna liten krabat. Han kalla seg for Arne Valvatna og sa at han var veldig opptatt av helse, miljø og tryggleik. Me lot han vera med likevel.

Me trilla ball i gode tre timar. Svette og tårar hadde gjort parketten våt og glatt, då Bjordal føreslo at me burde avslutta med ein finale til 15. HMT-Arne var svært skeptisk, men lot seg riva med av Andreas sitt naive overmot. Det vart ein gjamn og tett finale, men kvaliteten var nok noko under midt på treet, då dei sju gutakroppane slurpa opp dei siste dråpane frå reservetanken. Etter finalen gjekk Andreas ned i dusjen og la seg i fosterstilling og ryktene seie at han framleis ligg der.

Då alle hadde klart å komma seg ut av treningstøyet, inn i dusjen og opp i fintøyet utan å spy, var det klart for "fine dining". Turen gjekk til Opera og 7 store hamburagara vart innteke. Sverre og Erlend viste prov på at manndom med blåskimmelost og sopp på burgeren, medan Stautland fekk bartendaren til å dela opp maten hans i mindre bitar, så han kunne eta berre med gaffelen. Der er ikkje lenge til han giftar seg, så me kan jo håpa på betring.

Etter at knøttane var gode og mette, tok dei hovudet under armen og sette kursen mot REMA 1000. Der hadde dei fleire sortar chips, sjokolade, godtemiksar og brus. Me tok med oss litt av herlegheita heim til Stautland og fortsette kvelden. Der fekk me sjå Norge klura inn ein siger mot Ukraina i herrehandball, før me lot drusen gå. Det vart preika om mykje spanande og noko mindre spanande. Kveldens høgdepunkt var nok då Anders fortalte om opphavet til utrykket siddis. Både øyre og auge vart store då han fortalte at dette kom av det engelske ordet citizen. Som alle veit var det rogalendingar som først emigrerte til det forgjettede land, då dei sigla med Liberty over Atlanteren. Når dei kom attende vart dei altså kalla citizens eller siddiser. Fasinerande.

Slik rant altså kvelden ut, med skvalder og valder. Eg kan berre sei for min eigen del at eg hadde ei topp helg. Det var rektig kjekt å treffa att gode vener og medknøttar. Eg håpar at me snart kan sjåast att, og at dei som ikkje hadde høve til å vera med denne runden blir med på neste.

Glad i dåke:)

Erlend

Vel møtt til gjennforeining!

Kjære knøtter!

Den store helga byksar mot oss med sjumilssteg. Nokre brikkar har funne sin plass i puslespelet, medan andre har gøymt seg under gulvteppet, slik det plar vera når ein puslar.

Reunion er altså satt til helga 22.-24. januar. Ein har meldt sin ankomst, nokre har meldt pass, medan andre ikkje har meldt noko ting i det heile.

Bjordalen har smilt fint til rektoren ved Krohnengen skule, og etter alt å døma disponerar me gymsalen der på laurdagen. Det betyr at me, uansett vær, kan spela fotball utan å få koldbrann. Applaus for Bjordal.

Elles har høgskulerevyen preimære på fredagskvelden og kånemor er revysjef. Om me meldar vår interesse ganske raskt, kan ho legga av bilettar til oss. Det kan kanskje vera ein fin måte å bruka fredagskvelden? Ho let i alle fall røykjeleg vel over nivået på årets revy. Så, ops ops! Gi rask melding om dette er interessant!

Eg føreslår dette som program:

FREDAG:
- Revy på Landås
- Kveldskos (eg skal vera med på premiærefesten, så der melder eg pass)

LAURDAG:
- Føremiddagsøkt i gymsalen
- Intermission med foring
- Ettermiddagsøkt i gymsalen
- Kveldskos (her lyt ein utarbeida eige program. Eg kan kanskje opna heimen)

SUNDAG:
- Eg veit ikkje om det blir tid til noko program på sundagen, då nokre skal reisa sørover. Det kan me komma attende til.


Korleis ser dette ut? Kom med innspel og idear!!!

Mvh. Erlend